اندوتوکسین و اگزوتوکسین چیست؛ تست اندوتوکسین چیست، باکتریایی (LAL) تشخیص ساختارهای سمی (لیپوپلی ساکارید) در دیواره سلولی باکتری های گرم منفی روی محصول است. این پارامتری است که باید در دستگاه های پزشکی که با بدن در تماس هستند (در شرایط آزمایشگاهی)، در صنعت داروسازی و به ویژه در آب های دیالیز کنترل شود. تعداد نمونه های مورد مطالعه با توجه به تعداد در سری تولید محصول متفاوت است.

برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.

ما می توانیم این کلمه را به طور خلاصه به عنوان یک جزء باکتریایی تعریف کنیم. دیواره سلولی گونه های باکتری گرم منفی نه تنها دارای یک لایه پپتیدوگلیکان است، بلکه لایه ای به نام غشای خارجی نیز دارد. اندوتوکسین جزء غشای خارجی است که در مورد آن صحبت کردیم. از نظر ساختاری، این یک لیپوپلی ساکارید مخلوط است. در عین حال، هسته موجود در آن از یک زنجیره پلوساکارید، یک زنجیره جانبی پلی ساکارید اختصاصی o و یک جزء به نام لیپید تشکیل شده است.

برای کسانی که تعجب می کنند، مایلیم به این نکته اشاره کنیم که اندازه اندوتوکسین در محدوده 10 کیلو دالتون تا 1000 کیلو دالتون تخمین زده می شود. از آنجایی که یک جزء باکتریایی ساختاری است، زمانی رخ می دهد که هر باکتری ساختار طبیعی خود را از دست بدهد. به عبارت دیگر، یک ساختار باکتریایی تکه تکه شده است.

 

آزمایش اندوتوکسین باکتریایی چیست؟

وقتی می گوییم تست اندوتوکسین باکتریایی (یعنی LAL) به معنای پیدا شدن ساختارهای سمی تشکیل شده روی دیواره سلولی باکتری های گرم منفی روی محصول است. لازم است در وسایل مختلف پزشکی که با بدن ما در تماس هستند و همچنین در داروها و آب های دیالیز دقت کنیم. علاوه بر این، تعداد نمونه هایی که باید مطابق با تعداد دسته ها در طول تولید محصول مورد مطالعه قرار گیرند نیز ممکن است متفاوت باشد.

به طور خلاصه، اندوتوکسین ها آخرین نوع سلاحی هستند که می توانند درست قبل از مرگ باکتری های گرم منفی استفاده شوند. آلودگی اندوتوکسین به طور کلی در 3 زمینه مهم استفاده می شود. می‌توانیم این موارد را به‌عنوان درمان دیالیز، آماده‌سازی یا بسته ‌بندی وسایل پزشکی، داروهایی که برای مقاصد تزریقی تولید می‌شوند و تولید محصولات بیولوژیکی فهرست کنیم.

 

استفاده در درمان دیالیز

مایلیم به این نکته اشاره کنیم که آب مورد استفاده در درمان دیالیز بسیار مهم است. لازم است نهایت دقت را به عمل آورید تا به سیستم ایمنی افراد بیمار آسیبی وارد نشود. باید در نظر داشت که این مراقبت حیاتی است. برای رفع این نیاز، می توان مقدار اندوتوکسین را به مقادیر نشان داده شده در فارماکوپه کاهش داد یا آن را حذف کرد.

لازم است بسیار مراقب باشید، زیرا آب یا هر محصولی که با بیمار در تماس است با آلودگی اندوتوکسین مرتبط است. تماس با آب می تواند در طول فرآیند شستشوی ابزار منتقل شود. هر چقدر هم که برای این امر احتیاط کنید، نمی توان از انتقال بیماری جلوگیری کرد. زیرا نوع باکتری آندوتوکسین زمانی قابل انتقال است که کمتر به آن فکر کنید. برای جلوگیری از آلودگی باکتریایی می توان اقدامات احتیاطی را انجام داد، اما متأسفانه هر چقدر هم که اقدامات احتیاطی انجام شود، نمی توان خطر آلودگی را از بین برد.

پرفیوژن بافتی ناکافی ناشی از باسیل های روده منفی، که اخیراً شایع ترین است، تصویری با انعقاد داخل عروقی منتشر و آسیب عروقی است. بروز اندوتوکسین در خون انسان اندوتوکسمی نامیده می شود و این می تواند در آینده منجر به شوک سپتیک شود.

علاوه بر این، فرآیندهای تصفیه ضایعات اندوتوکسین در جعبه های دارو نیز اجرا می شود. انجام این کار برای آلوده نشدن افرادی که از دارو استفاده می کنند بسیار مهم است. دمای بالاتر از 300 درجه سانتیگراد برای اطمینان از تخریب LPS مورد نیاز است. کاهش اندوتوکسین به عواملی مانند زمان گرم کردن و دما مربوط می شود. در برخی از اجاق‌های دی‌پروژناسیون که به‌طور ویژه برای این منظور استفاده می‌شوند، وقتی آمپول‌های شیشه‌ای و همچنین سرنگ‌ها به مدت 30 دقیقه در دمای 250 درجه سانتی‌گراد نگهداری می‌شوند، سطح اندوتوکسین 1000 برابر کاهش می‌یابد.

نوع آزمایش لیمولوس آمبوسیت لیزات یکی از حساس ترین تست هایی است که برای تشخیص وجود اندوتوکسین استفاده می شود. در طی این آزمایش از خون گرفته شده از خرچنگ نعل اسب استفاده می شود. LPS بسیار کم یا هر تقویتی باعث انعقاد لیمولوس لیزات می شود. البته روش های مختلفی نیز برای انجام آزمایش اندوتوکسین باکتریایی وجود دارد. هر یک از این انواع را می توان برای بیماران با روش های مختلف اعمال کرد.

  عملکرد اندوتوکسین| تست اندوتوکسین چیست|اندوتوکسین|تست اندوتوکسین